Arafat Dağı'nın zirvesinden ümmetine kıyamet gününe kadar seslenmekten vazgeçmeyen son kılavuzun (sav) muhatapları olan bizler! Seslenişe ısrarla sağır kulaklarımız. Başımızı ahirzamanın zifirinde kumlara gömmüş körlüğün dibini yaşıyoruz. "Fe eyne tezhebun" nidasını, yürüdüğümüz vehamet yolunun son kavşağından sonra, dönüşü olmayan yerde duyup, son pişmanlığın fayda vermediği kertede son kez pişman oluyoruz.
Musa (a.s) asasıyla yardığı denizi geçmemiz için bizi öte kıyıda bekleyedururken, bizler suların yeniden sağlı sollu üzerimize kapanışını kör gözlerle müşahade edip Kızıldeniz'in kızgın sularında boğulmayı beklemekteyiz. Firavun'un izini sürmeyi çağdaşlık kabul ederek.
Hakkı hayatı pahasına haykıran putkıran İbrahim'in (a.s) kadim şehrin meydanında alevlere sapan taşı misali atılışını bir film sahnesi gibi gözlerimizin önünden geçirip, ateşi harlayanların ateşinde kül olmaya pervaneler misali koşuyoruz da bir damla su dökmeyi, tarafımızı seçmeyi akletmek istemiyoruz.
Kurt düşmüş fikirlerimiz çürüyüp kokuşurken "bence"lerimizi kendimize put kılıp sabrın insan suretine büründüğü Eyyüb'ün (a.s) sabrını bir hikayeden ibaret zannediyoruz.
Kurban edilme teklifine İsmail'in (a.s) "emrolunduğun şeyi yap" deyişi geliyor aklımıza. Ayak ayak üzerine atarak yüksek bir tonda ebeveynlerimizin gözünün içine bakarak bağırışlarımızın isyana varışını seyreyliyoruz tasalanmadan.
Ahirzamanın ahirinde uzaklaştık özümüze hepten. Bıraktık Allah'ın ipini bölük pörçük olduk. İzler sinsice karıştı birbirine. Avucumuzda ateş misali duran imanı tutamadık. Tutanları ise "garip" diyip aşağıladık.
Belki de iki parmak arası kadar bir zaman kaldı o dehşetli zamana. Yıldızların uçuşup denizlerin tutuşturulduğu müthiş sahneye. Göklerden gelen karar bize varmadan, iş işten geçmeden şimdiki zamanı fırsat bilip bir adım atmalıyız Şekûr olan Rabbimize. Ğafûr olandan mağfireti dilenmeliyiz. Manen can çekişimize ya Şafii demeliyiz. Cehaletimizi derinden hatırlayıp elleri semaya, gönlümüzü ise kalpleri bilene açıp içten bir gözyaşı ile kendimize gelmenin belki de son demindeyiz.
Dua ile...