Dedi ki; birini çok sevdim ve belki de çoğu insanın başına gelen ayrılık gelip bizide buldu. İçimde bir boşluk oluştu, kimisi buna acı der, kimisi alışkanlık, kimisi imtihan, kimisi ceza.
Peki sen ne diyorsun ya da ne olduğunu düşünüyorsun dedim ?
Bence benim doğru aşkı bulmam için istemeyerekte olsa bana yardım ettiğini düşünüyorum dedi.
Nasıl dedim ?
Ondan sonra ben kime gidersem gideyim beni hiç terketmezse bile birgün ya ben gideceğim ya o. Bu dünyada bu ayrılık gerçekleşmezsede ahiret yolculuğu bunu gerçekleştirecek dedi.
Biraz sustuk, sonra ekledi.
Sence dedi bana, bu kadar güzeli ve güzelliği yaratan ve bu çöplükte işimiz bittikten sonra bizi yanına alıp ebedi mutluluğa sevk eden aşkların en büyüğünü layık değil mi ?
Ben susarak gözlerine baktım.
Galiba çayın soğudu çayını iç istersen dedi.
Yok ben soğuk seviyorum dedim güldük. Çaylarımızı yudumlarken şöyle döndü ve çaya baktı dedi ki;
Bak mesela bu çay bardağa önümüze konulup bu çay bizim muhabbetimize ortak oluyor. Şimdi bu çayın ekilmesi, büyümesi, toplanması, kurutulması, velhasıl önümüze gelene kadar epey bir işlemden geçmesi gerekiyor. Peki neden dedi insanlar hiçbir şey yaşamadan, yorulmadan herşeyin sahibi olmak istiyor ?
Evet zorluk işimize gelmiyor maalesef dedim.
Peki ya zorluk olmadan hangi zengin, zengin oldu ? Yada dünyada var olan ne var ki emeksiz olsun ?
Yok denecek kadar azdır dedim.
Bak dedi, bir anlık tefekkür bin yıllık ibadetten iyidir dedi. Düşündüğümüz zaman kimse dünyada ebedi kalmadı. Ne aşıklar, ne zenginler, ne ağalar, ne paşalar hatta peygamberler bile kalmadı çünkü burası imtihan dünyası.
Bir hocamdan duyduğum söz belirdi zihnimde dedim ki;
Boş geldik, dolu gidiyoruz yani.
Evet dedi ekledi, boş geldiğimiz ve dolu gideceğimiz doğru lakin yükümüz ne onu bilirsek imtihandaki neticemizide az çok biliriz.
Ben çok tutmak istemedim sustum oda sustu.
Kalkmaya hazırlanırken son bişey sorabilirmiyim ? Dedim.
Kısa olsun dedi, tebessüm ederek.
Dedim ki ; niye bütün yollar yine Rabbimize (c.c.) çıkıyor ?
Çünkü tek gerçek o dedi.
Ben onu, o beni tek gerçeğe emanet etti.
Sizleride Tek gerçek olan Rabbime (c.c.) emanet ediyorum.